Delen op een burn-out forum….
Het aantal mensen met burn-out klachten blijft groeien. Burn-out forums en besloten facebook-groepen schieten als paddenstoelen uit de grond. Aangezien er nog steeds een taboe heerst op dit onderwerp, is een burn-out forum een laagdrempelige manier om ervaringen uit te wisselen. Ervaringen over de duur van een burn-out, over lichamelijke kwaaltjes en (slaap)stoornissen, medicijngebruik(!) en re-integratie. Alles wat je maar kan bedenken – bijvoorbeeld tintelingen in de handen ’s ochtends om 9 uur – wordt gelinkt aan een mogelijke burn-out, onder de loep genomen en met elkaar besproken en vaak volledig uitgekauwd in tientallen verschillende meningen en verhalen.
…geeft (h)erkenning…
“Herkennen jullie dit?” – Bijna elke post op een burn-out forum begint of eindigt met deze zin. De vraag om herkenning en erkenning is groot. Veel mensen met burn-out voelen zich op het werk en/of in de privé situatie onbegrepen en daardoor soms “gek“. Erkenning van een ander en het idee niet alleen te zijn, kan dan heel fijn zijn. Echter, elke burn-out is uniek! Waardoor ook de verschijnselen en het verloop per persoon verschillen.
Door alle, vooral negatieve, berichten op een burn-out forum kunnen mensen juist nog verder wegzakken. In plaats van met hun eigen proces bezig te zijn, gaan ze op de loop met alle meningen en feedback van anderen. Hoe ernstig is een burn-out, als een ander de symptomen niet herkent? Dat de één tintelingen en slaapproblemen heeft en de ander niet, zegt niets over de ernst van een burn-out. Als het bij de één wel of niet heeft geholpen, hoe werkt het dan bij mij? Hierdoor kan er nog meer onzekerheid ontstaan en het probleem wordt gefaciliteerd door alle bijval.
…maar lost het ook je probleem op?
Aangezien elk burn-out uniek is, zijn de burn-out adviezen van anderen niet te kopiëren. Denk hierbij ook aan cognitieve gedragstherapie en groepstherapie. Wat moet je met de problemen, kwaaltjes, tips en trucs van een ander? Een burn-out is persoonlijk! Waarom iemand in een burn-out terecht komt, is voor iedereen verschillend. Door delen op een burn-out forum los je het probleem niet op. Daarvoor is een individuele behandeling nodig, waarbij de oorzaak van het probleem aangepakt wordt. Om bij de eigen patronen en overtuigingen te komen, heb je juist het inzicht in jezelf nodig en een goede behandelaar, die je de spiegel voorhoudt. Daar is een forum (hoe goed bedoelt) beslist niet voor. Wij hebben nog nooit iemand gezien of gesproken die door “facebook” of “vivaforum” beter is geworden. Het toevoegen van onzekerheid en angst aan je burn-out wel.
Je focus leggen op de ervaring en het oordeel van een lotgenoot is net zoiets als de ingelopen wandelschoenen van die ander gaan dragen. Voor hem of haar zitten ze lekker, maar de kans dat ze bij jou knellen op gevoelige plekken is groot!
(H)erkenning op een burn-out forum kan heel fijn zijn, maar verwacht geen genezing en let op dat je niet in het drama van een ander wordt meegezogen.
P.S. Wist je trouwens dat alle forums en ook facebook alleen maar als doel heeft om je advertenties voor te schotelen en je tot aankopen aan te sporen?
Meer informatie over:
Symptomen bij Burn-out | Onze behandeling | Burn-out klachten
| Het gevaar van verkeerde labels
Hallo,
ik zie er er tegenop om mijn leidinggevende te bellen en te zeggen dat ik erven helemaal mee klaar ben en dat ik ‘op’ ben.
Afgelopen jaar heeft mijn man thuis gezeten met een burn-out, toen kwam corona, dus ook de kinderen thuis.
Mijn jongste is ADHD-positief getest.
Door alles bij elkaar en ook het regelen en plannen van het schoolwerk, mijn man en al het planwerk ivm mijn werk is het mij allemaal teveel geworden.
Dus ik kan wel een tip gebruiken hoe ik mijn leidinggevende dit het beste kan vertellen.
Ik heb namelijk het afgelopen jaar niks laten doorschemeren en altijd gezegd dat alles prima gaat, het voelt namelijk erg als falen.. Ik zeg altijd tegen mijzelf: doorgaan en niet zeuren.
Maar ik merk dat mijn emmer vol zit. en staat op het punt van overstromen.
Ik kan zelf wel huilen bij het zien van kindertekenfilms, ben zo vreselijk emotioneel..
De enige manier om hieruit te komen is dat wat je al die tijd al hebt uitgesteld: eerlijk zijn! Zowel naar jezelf, daar waar het allemaal mee begon en nu (onvermijdelijk) ook je omgeving. De overtuiging “doorgaan en niet zeuren’ is geen goede overtuiging blijkt. Die overtuiging veranderen is noodzakelijk om hier uit te komen en vooral ook om er nooit meer in te komen. Als je meer wilt weten of verder hulp nodig hebt hoor ik het graag. Vul dan het contactformulier even in. Hartelijke groet, Team AANDACHT