De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) gaat controles uitvoeren bij een aantal GGZ-instellingen om frauduleuze burn-out declaraties op te sporen. Sinds 2013 zit “hulp bij werk- en relatieproblemen” niet meer in de polis van zorgverzekeraars. De kosten voor een behandeling van werkgerelateerde klachten, zoals burn-out, moeten bij de werkgever, of bij de patiënt zelf gedeclareerd worden. In de praktijk worden echter verkeerde diagnoses, zoals “depressie” of “psychische stoornis” gebruikt om de kosten alsnog door de zorgverzekering gedekt te krijgen. Dit heeft vergaande gevolgen, die Marloes Lamers en Marcel Rijntjes, specialisten op het gebied van burn-out behandeling, regelmatig in hun Burn-out Herstel & Preventie Centrum AANDACHT in Vaals tegenkomen.

Foutieve diagnose

Om een goede diagnose te kunnen stellen, moet de huis- en/of bedrijfsarts de verschillen kennen tussen burn-out, overspannen en depressie. Alle drie zijn verschillende ziektebeelden met tevens een specifieke behandeling. Helaas blijken voor veel artsen de verschillen niet duidelijk, of wordt er bewust met verkeerde diagnoses gewerkt. Juist voor bedrijfsartsen, die in het belang van een werkgever handelen, kan een andere diagnose dan burn-out voordelig zijn, aangezien de kosten dan niet op de werkgever, maar op de zorgverzekering verhaald kunnen worden. Een eerlijke en adequate diagnose van de huis- en/of bedrijfsarts is de eerste stap naar een goede behandeling.

Onterecht label

Wat velen zich niet realiseren, is dat de gevolgen van een (bewust of onbewust) verkeerde diagnose enorm kunnen zijn. De patiënt krijgt onterecht een label, dat in zijn medische geschiedenis wordt opgenomen en later, bijvoorbeeld bij het verstrekken van een hypotheek, sollicitatie- of adoptieprocedure, in de weg kan gaan staan. Ook een toekomstige AOV kan hierover moeilijk gaan doen. Is een label zoals, “depressie” of “psychische stoornis” eenmaal geplakt, kom je er moeilijk weer vanaf. “Wat we ook heel vaak zien, is dat bij een behandeling van deze ziektebeelden antidepressiva of andere medicatie wordt toegepast. Medicatie, die je helemaal niet nodig hebt, als je een burn-out hebt en die je zelfs dieper in de problemen laat komen. Het is als een pleister plakken op een gebroken been”, aldus Marloes Lamers.

Lange wachtlijsten

Een verkeerde diagnose en de daarmee verbonden behandeling heeft ook gevolgen voor andere patiënten. Zorgverzekeraars mogen per jaar maar een x aantal behandelingen vergoeden. Zij “kopen” bij de zorgverleners van tevoren het aantal uren in. In de loop van het jaar hebben zorgverleners dus steeds minder budget voor hun behandeling ter beschikking. Als zij druk bezig zijn met het behandelen van mensen met een verkeerde diagnose, blijft er natuurlijk weinig budget en tijd over voor patiënten, die daadwerkelijk een depressie of psychische stoornis hebben. Het gevolg zijn lange wachtlijsten, juist tegen het einde van het jaar, wanneer ‘de potjes’ leeg zijn.

Verantwoordelijkheid kosten

Het is, in de Wet Verbetering Poortwachter, wettelijk vastgelegd, terecht of niet, dat de werkgever verantwoordelijk is voor de behandeling van werkgerelateerde klachten, waaronder burn-out. Een zieke medewerker kost al snel €250,- per dag. Adequate, specialistische behandeling met een lage kans op terugval is daarom absoluut in het belang van elke medewerker én elke werkgever.

Helaas zijn er zowel bedrijfsartsen, werkgevers, maar ook patiënten, die hun eigen verantwoordelijkheid ontduiken of geen middelen hebben om de behandeling zelf te betalen, en daardoor een verkeerde diagnose/behandeling op de koop toe nemen.

Voordelen zelf betalen

Volgens Marloes Lamers is het een goede zaak, dat het NZa controleert op fraude bij de declaraties. Bij AANDACHT zien ze vaak de gevolgen van verkeerde diagnoses, waaronder mensen, die maanden en soms zelfs jaren last blijven houden van hun burn-out en niet verder lijken te komen vanwege een verkeerde behandeling.

Zorginstellingen en behandelaars, die vergoed worden door de zorgverzekering, zijn gebonden aan regels en wetgeving. Zij hebben maar een aantal uur en een bepaald budget per patiënt en behandeling ter beschikking. Zorgverleners, die zich gespecialiseerd hebben in de behandeling van burn-out en met eerlijke diagnoses werken, worden niet vergoed door de zorgverzekering. Volgens Marcel Rijntjes, is dit juist een voordeel, aangezien zij dan ook los staan van diens protocollen. “Onze behandeling is specialistisch, individueel en multidisciplinair. Hierdoor is het mogelijk om een veel intensievere zorg te bieden, precies gericht op wat de cliënt nodig heeft. Want iedere burn-out is uniek. Daar past geen protocol op.”

Om die reden wordt volgens de specialisten van AANDACHT in kortere tijd meer resultaat geboekt, waardoor de patiënt bij de kern van het probleem komt en sneller weer op de rit is. Hiervan profiteert ook de werkgever, aangezien er geen wachttijden zijn, een re-integratie sneller plaats vindt dan bij een regulier behandeltraject en de medewerker sterker terugkomt. Marloes Lamers: “Onze ervaring is dat de kans op terugval minder dan 1% is, juist vanwege de aandacht, die wij er aan besteden.”

De werkgever en de patiënt zijn gebaad bij het zoeken van de juiste hulp, op basis van een eerlijke en juiste diagnose.

Het feit dat een zorgverlener vergoed wordt door een zorgverzekering, zegt dus absoluut niets over de kwaliteit op het gebied van de behandeling van burn-out – integendeel…

Meer informatie over:

Symptomen bij Burn-out | Onze behandeling | Burn-out klachten
| Het gevaar van verkeerde labels

Neem contact met ons op