Een taboe: burn-out…
Ook in 2019 merken wij dat er nog steeds een taboe rust op burn-out. Vreemd, vinden wij. In besloten (facebook-) groepen is het een drukte van jewelste. Veel leed, ervaringen en tips worden hier gedeeld. Terwijl in het openbaar en op “open” sociale media kanalen het angstvallig rustig is. Schijnbaar logisch, want iedereen in je netwerk kan immers zien dat je iets “liked” of een commentaar geeft. En wie wil er nou in deze mooie en “perfecte wereld” van sociale media geassocieerd worden met een burn-out?
…schaam je! Of juist niet…
De getallen liegen er niet om, burn-out speelt een steeds belangrijkere rol in onze samenleving. “Opvallend en zorgwekkend is de stijging van burn-out klachten onder werknemers, van 11% in 2007 naar 16% in 2017.” vermelden de onderzoekers in de Arbobalans 2018. De gevolgen voor de maatschappij en de werkvloer zijn enorm.
Bij werkgevers en onder collega’s rust eveneens nog steeds een taboe op burn-out. Een veelgestelde vraag is of iemand tijdens een sollicitatie nu wel of niet moet aangeven een burn-out te hebben gehad. Werknemers zijn vaak, onterecht, onzeker over hun burn-out. Wat vindt mijn leidinggevende nu van mij? Hoe reageert een nieuwe baas hierop? Werkgevers hebben nog vaak vooroordelen over medewerkers met burn-out. Zij worden gezien als zwak en niet stressbestendig. Maar wist je dat het tegendeel het geval is?
…een burn-out is niet voor watjes…
Burn-out treft juist de doorzetters en harde werkers, die een hoog verantwoordelijkheidsgevoel hebben en de belangen van de organisatie boven hun eigen persoonlijke grenzen stellen – dus eigenlijk de ideale medewerker.
Het perfecte plaatje op sociale media, waarin iedereen alleen de beste versie van zichzelf laat zien, legt een enorme druk op mensen. Dit, samen met het gevoel van een constante beschikbaarheid, kan juist één van de redenen zijn, die voor een burn-out zorgen. Om het taboe op burn-out te doorbreken, is het belangrijk dat je erover gaat praten en ervaringen gaat delen. Als je zelfbewust over burn-out vertelt en eerlijk ervaringen deelt, durven ook anderen het taboe op burn-out achter zich te laten. Door je eigen verhaal met vrienden, familie en collega’s te delen, maar ook door er open over te zijn op sociale media, ontstaat er een open discussie.Toon je kwetsbaarheid en je zult versteld staan wat het effect hier van is op de mensen om je heen!
…en dat mogen meer mensen zich realiseren!
Iemand die zelf burn-out klachten ondervindt, wordt door het verhaal van een ander wellicht gestimuleerd om hulp te zoeken. Werkgevers krijgen, als medewerkers hun verhaal delen, meer inzicht in de problematiek op de werkvloer. Zij mogen zich afvragen “wat zegt een burn-out mederwerker over mijn organisatie?” Dit kan helpen meer begrip voor werknemers te creëren en de werksfeer te veranderen. Als het taboe op burn-out doorbroken en het onderwerp bespreekbaar wordt, zullen er een hoop vooroordelen verdwijnen. Het is dan mogelijk een ander beeld van mensen met burn-out te schetsen. Als een burn-out goed wordt aangepakt en met de juiste behandeling, verliest de medewerker niet zijn eigenschappen en drive, maar leert hij zijn talenten juist op een verantwoorde manier te benutten. Het is dan een enorm cadeau voor de persoon en een verrijking voor het bedrijf!
Burn-out…. eigenlijk zou ik iedereen wel één gunnen!
Dit artikel is verschenen in het Spiegelbeeld Magazine.
Meer informatie over:
Symptomen bij Burn-out | Onze behandeling | Burn-out klachten
| Het gevaar van verkeerde labels
0 reacties