Burn-out erkent door WHO…
Gezondheidsexperts over de hele wereld zijn het erover eens; WHO erkent burn-out en neemt het op in de internationale statistische classificatie van ziekten (ICD).
De aantallen van mensen met burn-out stijgen de laatste jaren gestaag. Inmiddels kent iedereen wel iemand die te maken heeft met burn-out klachten. Een burn-out duurt gemiddeld 242 dagen en kost de werkgever gemiddeld 60.000 euro. Een enorm probleem, waar ook de Wereldgezondheidsorganisatie, kort WHO, niet meer om heen kan. Burn-out werd vorig jaar al opgenomen in de ICD en tijdens de jaarvergadering in mei 2019 goedgekeurd door de WHO lidstaten.
Volgens de definitie van de WHO is burn-out een syndroom dat ontstaat door chronische stress in de werksfeer. Het kenmerkt zich door drie componenten: “een gevoel van uitputting”, “cynische of negatieve gevoelens gerelateerd aan het werk en verminderde professionele efficiëntie”.
…als officiële, werkgerelateerde aandoening!
Burn-out verwijst, volgens de WHO, “naar fenomenen die verband houden met de professionele context en niet dient om ervaringen op andere vlakken van het leven te beschrijven”. De WHO ziet de oorzaak van een burn-out dus duidelijk in de werkgerelateerde sfeer.
In Nederland is, volgens de Wet verbetering poortwachter, de werkgever aansprakelijk voor het voorkomen en herstellen van burn-out bij zijn medewerkers. Toch zijn er in de praktijk werkgevers en bedrijfsartsen, die proberen onder de diagnose burn-out en de daarmee verbonden verantwoording uit te komen. Door middel van frauduleuze diagnoses proberen zij het “probleem” af te schuiven richting zorgverzekering.
De WHO erkent burn-out, door de opname in de ICD-11, als dat wat het is – geen hype of aanstellerij – maar een op zichzelf staand ziektebeeld.
Het is daardoor niet meer mogelijk het bestaan van burn-out te ontkennen of te bagatelliseren.
Burn-out is een officieel door de WHO erkende, werkgerelateerde ziekte!
Meer informatie over:
Symptomen bij Burn-out | Onze behandeling | Burn-out klachten
| Het gevaar van verkeerde labels
De WHO heeft dit al weer ingetrokken en gezegd dat het een vergissing was 🙁
Beste Martin,
Inderdaad. Ze hebben zich blijkbaar “vergist”. Zij noemen burn-out geen ziekte, maar een “werkfenomeen”.
Uit onze jarenlange ervaring op het gebied van herstel en preventie van burn-out, weten wij dat bepaalde karaktereigenschappen en overtuigingen de grondslag voor een burn-out vormen. Zij worden wederom getriggerd, door zowel werk als privé omstandigheden.
Om menselijk leed en hoge kosten te vermijden/te beperken, is een adequate behandeling noodzakelijk – iets waar veel over gediscussieerd, maar ontoereikend naar gehandeld wordt!
Lees hier onze update op het WHO bericht.
Het wordt nu ook tijd dat organisatieziekten worden erkent; in veel organisaties zijn er problemen op het gebied van communicatie, falend management, angstcultuur etc etc. Hier is een grote relatie met burnout van sommige werknemers.
Te vaak wordt het nog als een falend coping gedrag of ziekte van het individue gezien.
Verrassend dat het WHO nu – 28 mei 2019 – burn out erkend als een syndroom dat ontstaat door chronische stress in de werksfeer. Het kenmerkt zich door drie componenten: “een gevoel van uitputting”, “cynische of negatieve gevoelens gerelateerd aan het werk en verminderde professionele efficiëntie”.
De Amerikaan Freudenberger heeft in 1974 de metafoor burn out voor het eerst gebruikt.
Na onderzoek stelde Maslach in 1982 dat burn out een syndroom is van emotionele uitputting, depersonalisatie en verminderde bekwaamheid dat kan optreden bij individuen die met mensen werken.
Indertijd werd door hen aangegeven dat burn out gepaard ging met psychische klachten zoals snelle irritatie, negativisme, frustratie, cynisme en lichamelijke symptomen; slapeloosheid, uitputting, hoofdpijn, oververmoeidheid en sociale problematiek zoals bijvoorbeeld sociale isolatie.
Chronische stress in de werksfeer is dus beslist niet de enige oorzaak van burn out!
Gezondheidsexperts over de gehele wereld hadden dat dus toch zeker kunnen vaststellen.
Hallo Leon,
Wij zijn het volledig met je eens, hoewel er gezegd moet worden dat dit een stap in de goede richting is. Erkenning van burn-out als ziekte erkent ook de mensen die hier last van hebben. Zo kan geen enkele werkgever, bedrijfsarts of andere instantie nog om burn-out heen.
Hartelijke groet
Marcel